Γυαλιστερά φωτάκια, πρασινοκόκκινα ξωτικά και χιονονιφάδες γεμίζουν σιγά σιγά την καθημερινότητα σε μια προσπάθεια εξορκισμού της παγωνιάς – σύμφωνα με κάποιους, ενώ για άλλους οι Χριστουγεννιάτικοι εορτασμοί και τα στολισμένα μπαλκόνια φέρνουν μόνο μελαγχολία, κατήφεια, και οδυνηρή μεγεύθυνση της αστικής μοναξιάς. Στις μέρες που ζούμε δε, οι χαρούμενες εικονίτσες με γιορτινά τραπέζια, τα πολύχρωμα δώρα και τις χαμογελαστές παιδικές φατσούλες μοιάζουν να εμπαίζουν την υπερβολικά αληθινή, σκοτεινή πραγματικότητα της φτώχειας, της ανέχειας, και της ανησυχίας για το αύριο.
Όταν είδα την προκήρυξη-κάλεσμα του Ash In Art για την ομαδική έκθεση που ανοίγει σήμερα, μου φάνηκε ότι κάποιος είχε διαβάσει τη σκέψη μου: εδώ και χρόνια οι γιορτινές μέρες που είχα βιώσει στην πρωτεύουσα ήταν οι χειρότερες του χρόνου, και με το που έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα φωτοστόλιστα μπαλκόνια, χαμήλωνα το βλέμμα μουρμουρίζοντας.
Οι φίλοι συνήθως με πείραζαν – λίγοι έβλεπαν αυτό που έβλεπα εγώ: ανόητη σπατάλη τη στιγμή που άλλοι δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, τα στερημένα παιδιά που έβλεπαν με παράπονο τους πιο ευκατάστατους συμμαθητές τους, και την απύθμενη, ασύλληπτη μοναξιά που βίωναν, όχι μόνο οι ξεχασμένοι άνθρωποι κάθε μητρόπολης, αλλά βασικά όποιος δεν συμμετείχε – λόγω διάθεσης ή λόγω αδυναμίας – σ’αυτή την συλλογική αμνησία για μερικές εβδομάδες.
Αν δεν μπορούσες να μπεις στο πνεύμα τον εορτών, να παίξεις αυτό το θέατρο μαζί με τους υπόλοιπους, ήσουν αυτομάτως εκτός – και άντε μετά να εξηγείς ότι δεν είναι από μικροψυχία ή μιζέρια, αλλά από μια οδυνηρή ευαισθησία που στο τέλος σε παγώνει και σε σημαδεύει.
Οι Άγιοι της Πόλης
Διαβάζοντας λοιπόν το κάλεσμα προς καλλιτέχνες να εκφράσουν τη δική τους ανταπόκριση στο κάλεσμα για την έκθεση, μεμιάς ήρθε στο νου μου ολοκληρωμένη η εικόνα των Αγίων της Πόλης.
Όμως, ήθελα κάτι περισσότερο, δεν ήθελα να σταθώ στη ζοφερή πλευρά της υπόθεσης. Ήθελα να το εξορκίσω – τι διάολο, δημιουργός δεν θέλω να λέγομαι; Κι έτσι γεννήθηκε το Πόλεμος Πατήρ Πάντων… το οποίο αποτιεί φόρο τιμής σε όλους τους αδελφούς δημιουργούς και αποτελεί και υπενθύμιση για μένα την ίδια ότι υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης αυτής της πραγματικότητας.
Γιατί όλα ξεκινούν από το πως το βλέπουμε. Όχι, δεν μπορώ με τα πινέλα μου να σβήσω τη δυστυχία και τη μοναξιά και την ανέχεια, δεν μπορώ να χαρίσω φασματικές συντροφιές και γιορτινό τραπέζι σε όσους στερούνται – αλλά μπορώ να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις να σκεφτούμε διαφορετικά, να εμφυσήσω ένα πνεύμα αντίστασης, να θυμήσω ότι μπορεί να γεννηθεί ζωή μέσα από τα χαλάσματα, ότι δεν τελειώνουν όλα εδώ.
Ότι ο τροχός γυρίζει και ότι τον χειμώνα ακολουθεί η άνοιξη, όσο και να μην το βλέπουμε τις πιο σκοτεινές νύχτες.
Ευχαριστώ λοιπόν από καρδιάς το Ash in Art και τους διοργανωτές της έκθεσης για την
Πόλεμος Πατήρ Πάντων
εμπνευσμένη αυτή έκθεση. Όσοι φίλοι βρίσκονται στην Αθήνα μπορούν να την επισκεφθούν από σήμερα 2/12/13 έως την 10/01/14 στον εκθεσιακό χώρο του Ash in Art, Ηρακλέους 10 & Καλλιρρόης.
Η επίσημη περιγραφή της έκθεσης έχει ως εξής, και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.
Ιστορίες και βλέμματα σε μια πόλη που μοναχικά γιορτάζει με γνώμονα το «άρτος και θέαματα». Η φράση που μετουσιώθηκε σε τακτική και στάθηκε ικανή να θρέψει και να κατευνάσει έναν ολόκληρο λαό για να κρατήσει στη ζωή μια αυτοκρατορία σε παρακμή. Στο πέρασμα του χρόνου, το «άρτος και θέαμα» δεν έσβησε, δεν φθάρηκε και παραμένει.
Από πολύ νωρίς η Τέχνη στάθηκε ο εικαστικός και εικονογραφικός μάρτυρας της ανάγκης του ατόμου να εκφραστεί μέσω μιας γιορτής, μίας γιορτής που πολλές φορές μέσω του χαρακτήρα της, επίσημου ή μη, θέτει και κοινωνικά κατεστημένα. Ο καλλιτέχνης καταγράφει τα εορταστικά δρώμενα και υπογραμμίζει, με τον τρόπο του, το ρόλο, τις προσδοκίες και αντιδράσεις εκείνων που συμμετέχουν σε αυτά.
Στην Αθήνα του 2013 και εν μέσω πολιτικοκοινωνικών ανακατατάξεων, η εορταστική περίοδος αναμένεται και πάλι να ξεκινήσει. Ποια είναι, όμως, η σημασία και κυρίως η πραγματικότητα του «Η πόλη βάζει τα γιορτινά της»; Πώς βιώνεται η όλη ατμόσφαιρα μέσα στην καθημερινότητά μας και πώς επηρεάζει τον ψυχισμό μας, αφού ως μέλη του συνόλου θα εισέλθουμε σε μια περίοδο γιορτινών επιταγών, χωρίς να είμαστε σε θέση, πολλές φορές, να ανταποκριθούμε; Είμαστε κοινωνοί ή απλοί παρατηρητές; Και τελικά, ο εορταστικός μανδύας ξεγυμνώνει αντί να καλύψει;
Μέσα από τα έργα, βίντεο και φωτογραφίες, στόχος είναι να προσεγγίσουμε την γεμάτη αυτή αντιφάσεις πραγματικότητα που η βιτρίνα της είναι ακόμα φωτισμένη και πλαστικά διακοσμημένη, ενώ το περιεχόμενό της κατακλύζεται από ερωτήματα για το αν η γιορτινή πραγματικότητα είναι όντως γιορτινή.
Οι καλλιτέχνες αποκαλύπτουν μικρές, προσωπικές ιστορίες, στιγμιαία βλέμματα που αποτυπώνουν με τρόπο καθαρό κι αποκαλυπτικό μια μοναξιά, ατομική και κοινωνική, που τονίζεται ακόμα περισσότερα σε γιορτίνες- κατ’ επίφαση- μέρες.
————————–
Curator: Μαρία Αϊβαλιώτη
Διάρκεια έκθεσης > 2/12/13-10/1/14
Ώρες καθημερινές > 17:00-21:00
Εγκαίνια > Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου ώρα 7.30μμ
Ώρες Σαββατοκύριακο > 16:00-19:00
Τόπος: Αθήνα, Ash In Art
Διεύθυνση: Ηρακλέους 10 & Καλλιρρόης
Κατάλογος έκθεσης: 24 σελ., Α4, 4χρωμία, ράχη, προς 10€
————————–– ASH IN ART
Ηρακλέους 10 & Kαλλιρρόης, 11743, Αθήνα
έναντι στάσης μετρό Συγγρού – Fix
Τ: 210 9216-890 , Ε-Μ: info@ashinart.com
URL: http://www.ashinart.org/Το Σπίτι Ασυνάρτητων Υποθέσεων Τέχνης – Ash In Art
είναι μη κερδοσκοπικός φορέας τεχνών & πολιτισμού
[Kαλλιτεχνικό σχολείο – Eικαστικός χώρος]
με αρ. έγκρισης Πρωτοδικείου Αθηνών: 3181/2004.
